Συναγερμός για τις κοινωνικές δομές

Οι προχτεσινοί πανηγυρισμοί του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης για το «νοικοκύρεμα» του Δημοσίου κρύβουν τις δραματικές επιπτώσεις που έχει αυτό το «νοικοκύρεμα» στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. 

Η μείωση κατά 40% των δομών του Δημοσίου παύει να είναι ένα ψυχρό λογιστικό νούμερο όταν μεταφερθεί στην πραγματική ζωή. Το ίδιο ισχύει και για νούμερα όπως «μείωση κατά 35% του μισθολογικού κόστους» και «μείωση κατά 250.000 άτομα» των υπαλλήλων του Δημοσίου. 

Μοιάζει επιμέρους το παράδειγμα των κοινωνικών δομών που  ανήκουν στους δήμους, αφορά όμως χιλιάδες ανθρώπους. Δομές όπως βρεφονηπιακοί σταθμοί, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης και Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων είναι στον «αέρα». 

Όχι μόνο δεν έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότησή τους με βάση τις πραγματικές ανάγκες, αλλά προαναγγέλλεται και νέα μείωση στα προβλεπόμενα κονδύλια. 

Από τα 180 εκατομμύρια που δόθηκαν πέρσι για τους παιδικούς σταθμούς (που ήταν ήδη μειωμένα σε σχέση με τα 250 εκατομμύρια που ζητούσαν οι δήμοι), προχτές ο αρμόδιος υπουργός δήλωσε ότι έχουν εξασφαλιστεί για τη νέα περίοδο μόνο 130 εκατομμύρια και ψάχνουν άλλα 50. Δηλαδή, θα καλύψουν μόνο 70.000 παιδιά στους παιδικούς σταθμούς, όταν οι αιτήσεις προβλέπεται να φτάσουν και τις 120.000.

Το ΚΚΕ έφερε ξανά το θέμα στη Βουλή. 

Απαιτείται, όμως, γενικός συναγερμός για την αντιμετώπιση της κατάστασης και είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι οργανώσεις της Λαϊκής Συμμαχίας σε διάφορες περιοχές παίρνουν ήδη πρωτοβουλίες σ' αυτήν την κατεύθυνση.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να «μπαλώσει» τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής της με μέτρα που την κάνουν ακόμα χειρότερη.  

Για παράδειγμα, στους παιδικούς σταθμούς προβλέπεται παραπέρα μείωση του εισοδηματικού κριτηρίου για την υποβολή αίτησης, από 30.000 σε 25.000 ευρώ - κατά πληροφορίες - και μείωση του κόστους φιλοξενίας ανά παιδί από τις 2.500 στις 2.300 ευρώ. Δηλαδή, αποκλείει εξαρχής ένα μεγάλο αριθμό οικογενειών, ενώ υποβαθμίζει και τις παρεχόμενες υπηρεσίες ανά παιδί.

Είναι προφανές πως δημιουργούν πεδία επιχειρηματικής δράσης, η οποία εμφανίζεται σαν σωτήρια αφού καλύπτει κενά, επιβαρύνουν επιπρόσθετα τις λαϊκές οικογένειες, οδηγούν σε κατάργηση δικαιωμάτων...

Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη «Η Άποψη μας» του Ριζοσπάστη.