Οι αντιασφαλιστικές επιλογές κυβερνήσεων και μονοπωλίων να μείνουν στα χαρτιά.

Οι αντιασφαλιστικές επιλογές κυβερνήσεων
και μονοπωλίων να μείνουν στα χαρτιά *

 

Ομοσπονδιακό δικαστήριο αποφάσισε πρόσφατα ότι η πόλη του Ντιτρόιτ μπορεί να τεθεί σε καθεστώς πτώχευσης και άρα να επαναδιαπραγματευθεί το υπέρογκο χρέος της, ύψους 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων, προστατευμένη από τις απαιτήσεις των πιστωτών της.

Αξίζει να αναφερθεί, έστω και συνοπτικά, πως το μεγαλύτερο «ψαλίδι» αναμένεται να υποστούν οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων στο δήμο. Επιπλέον, έγινε πρόταση στους συνταξιούχους να δεχθούν «κούρεμα» της τάξης του 90% στις συντάξεις τους, την ίδια στιγμή που η ίδια πρόταση στις τράπεζες αφορούσε το 25%.

Η είδηση από το portal του «902.gr» επιβάλλεται να προβληματίσει σοβαρά και τους Έλληνες εργαζόμενους και συνταξιούχους, καθώς τα όσα βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι του Ντιτρόιτ είναι προάγγελος των οδυνηρών ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση που δρομολογούνται και στη χώρα μας, αν δεν υπάρξουν οι αναγκαίες, οργανωμένες ταξικές αντιδράσεις και αγώνες.

Το ιδιωτικοποιημένο ασφαλιστικό σύστημα των ΗΠΑ εξασφαλίζει κέρδη για τα μονοπώλια και την εργοδοσία και εξαθλίωση για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους. 

Το σύστημα είναι απλό. 

Πληρώνεις μια ζωή και όταν έρχεται η ώρα να πάρεις τη σύνταξή σου τότε αρχίζει το «ποίημα με τίτλο: ξέχασε τη σύνταξη». «Κούρεμα», «ψαλίδι», «βιωσιμότητα», «ανταγωνιστικότητα», «πτώχευση» βαφτίζουν και «ντύνουν» την προαποφασισμένη και καλοσχεδιασμένη εξαπάτηση των εργαζομένων, που βλέπουν τον ιδρώτα, το αίμα και τους κόπους μιας ζωής να γίνονται χρηματιστηριακές «φούσκες», που «σκάνε» γεμίζοντας με κέρδη τους μεγαλομετόχους.
 
«Κουρέματα» τύπου PSI έγιναν και πρόσφατα και στη χώρα μας στο πλαίσιο της ΕΕ, με τα ασφαλιστικά ταμεία, ιδρύματα και νοσοκομεία να παθαίνουν «ακατάσχετη αιμορραγία», θησαυρίζοντας με τη «μετάγγιση» που υπέστησαν τα σεντούκια των τραπεζών και των μονοπωλιακών ομίλων.

Το νέο Ασφαλιστικό, που θα εφαρμοστεί από τις αρχές του 2015, με βάση τους νόμους Λοβέρδου - Κουτρουμάνη και τους άξονες τους περιέγραψε με σαφήνεια ο διοικητής του ΙΚΑ, Ροβέρτος Σπυρόπουλος, στο πρόσφατο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων, προσομοιάζει σε μεγάλο βαθμό στην εμπορευματοποιημένη λογική του στο ασφαλιστικό σύστημα τύπου Ντιτρόιτ που θέλουν να εφαρμόσουν και στη χώρα μας. 

Ασφαλιστικό με 3 πυλώνες ασφάλισης, με το κράτος να εγγυάται μέχρι 360 ευρώ κατώτερη σύνταξη και από εκεί και πέρα ο ασφαλισμένος να παλεύει να συμπληρώσει την πενιχρή σύνταξη με το ύψος των εισφορών, εάν μπορεί και έχει δουλειά για να καταβάλλει σε όλο τον εργάσιμο βίο του και τη διοχέτευσή του στην ιδιωτική ασφάλιση εφόσον έχει και μπορεί.

Μεγάλος κερδισμένος οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες μπαίνουν δυναμικά στη διαχείριση της λειτουργίας των επικουρικών ταμείων και των αποθεματικών τους -και όχι μόνο- με όχημα τα λεγόμενα επαγγελματικά ταμεία που προκύπτουν κατόπιν συμφωνίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών.

Μάλιστα η πρόταση αυτή (δημιουργία επαγγελματικών ταμείων), που συνιστά καραμπινάτη ιδιωτικοποίηση του Ασφαλιστικού, έγινε από την ίδια την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, στην Εθνική Συνδιάσκεψη που είχε γίνει στο Ζάππειο, την περίοδο 2000-2001.

Αποτελούν απτή απόδειξη του τι σημαίνουν στην πράξη σε βάρος του εργαζόμενου όλα αυτά τα ιδεολογήματα περί «υγιούς επιχειρηματικότητας», «μοντέλου διαχείρισης Ομπάμα»,«άλλο μείγμα διαχείρισης» που επικαλείται και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στο παράδειγμα του Ντιτρόιτ αξίζει να υπενθυμίσουμε και το παράδειγμα της αμερικανικής εταιρείας ΕΝΡΟΝ με χιλιάδες εργαζόμενους να μένουν από τις αρχές του 2000 «επί ξύλου κρεμάμενοι».

Οι αντιασφαλιστικές επιλογές κυβερνήσεων 
και μονοπωλίων να μείνουν στα χαρτιά.

Από το 902.gr