Τουρκία «...μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες»!

ΤΟΥΡΚΙΑ  "Ο «ισλαμικός Φρανκενστάιν» 
βαδίζει προς αποσυναρμολόγηση;"*

Ραγδαίες αναμένονται οι πολιτικές εξελίξεις 
το επόμενο διάστημα στην Τουρκία. 

«Κορυφή του παγόβουνου» αυτών των διαδικασιών είναι το σκάνδαλο διαφθοράς που ξέσπασε τις τελευταίες μέρες, με την εμπλοκή υψηλότατων κυβερνητικών παραγόντων, επιφανών στελεχών του κυβερνητικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).

Το κόμμα αυτό, με επικεφαλής τον Ταγίπ Ερντογάν, ήταν τα τελευταία 11 χρόνια ο «κυρίαρχος» του πολιτικού σκηνικού στην Τουρκία. Με σήμα του τη «λάμπα» το κόμμα αυτό αναδείχτηκε στους κυβερνητικούς «θώκους» με το αίτημα να λάμψει το «φως» της διαφάνειας, αξιοποιώντας τα οικονομικά και άλλα σκάνδαλα του προκατόχου του, στην αστική διαχείριση, του κεμαλιστικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος. 

Να όμως, που η κυβέρνηση του ΑΚΡ έρχεται τώρα αντιμέτωπη με μια παρόμοιου είδους επιχείρηση «καθαρά χέρια», αυτή τη φορά σε βάρος της, που απειλεί να ταράξει για τα καλά το πολιτικό «προσωπικό» της αστικής τάξης στην Τουρκία.

Η μετατροπή από «παράδειγμα προς 

μίμηση» σε «αποδιοπομπαίο τράγο»

Η αλήθεια είναι πως το ΑΚΡ εμφανιζόταν εδώ και χρόνια ως το «υπόδειγμα» του λεγόμενου «κοσμικού ισλάμ», που ορισμένοι στην Τουρκία χαρακτήριζαν και ως «πολιτικό Φρανκεστάιν». 

Τόσο «υποδειγματικό», που διαφημιζόταν από τον Μπάρακ Ομπάμα, τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, στις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, ενώ στη χώρα μας είχε προκαλέσει ακόμη και τα θετικά σχόλια στελεχών του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ. 

Με μια πολιτική επιστροφής στις θρησκευτικές και οθωμανικές «ρίζες», αξιοποιώντας επιλεκτικά τη θρησκεία, διατηρώντας βασικά στοιχεία της κοσμικότητας του κράτους και ταυτόχρονα ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων της Τουρκίας, η κυβέρνηση του ΑΚΡ αποδείχτηκε αυτά τα χρόνια «άξιος υπηρέτης» των συμφερόντων της αστικής τάξης. 

Κατάφερε να φέρει την Τουρκία σε ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, αναδεικνύοντάς την στην 16η θέση μεταξύ των ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών, με φιλοδοξίες να αναδειχτεί τα επόμενα χρόνια στην 10η θέση. 

Η αστική τάξη της Τουρκίας, με όχημα τη θρησκεία, αλλά και τις διάφορες θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες, άρχισε να ασκεί μια πιο ενεργό πολιτική προς όφελος των μονοπωλιακών της επιχειρήσεων σε μια ευρύτερη περιοχή (Βαλκάνια, Καύκασος, Μαύρη Θάλασσα, Κασπία, Μέση Ανατολή, Περσικός, Αφρική).

Μπορεί το «καράβι» της αστικής τάξης της Τουρκίας (οι δουλειές και προσδοκίες της) να μεγάλωσε, αλλά όπως λέει κι ο λαός μας «μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες»! Γιατί αυτή η πολιτική προκάλεσε τόσο «συμπάθειες», όσο και «αντιπάθειες» μεταξύ των άλλων καπιταλιστικών κρατών της περιοχής, αλλά κι ευρύτερα.

Αιτίες των αναταράξεων

Το βασικό ερώτημα που προκύπτει το τελευταίο διάστημα είναι τι έφταιξε, ποιες οι αιτίες αυτών των εξελίξεων;...(ΕΔΩ)