"Μαζικά και μαχητικά ως τη νίκη"

Όσο τα "κακά μαντάτα πληθαίνουν από την πρωτεύουσα" ( Η αύξηση της ανεργίας από 9,1% τον Φεβρουάριο του 2009, σε 12% τον Φεβρουάριο που μας πέρασε, που σημαίνει, σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία, ότι οι άνεργοι στη χώρα φτάνουν τους 605.300. Καθώς και η πρόβλεψη ότι το δίμηνο Μαΐου - Ιουνίου ο πληθωρισμός θα σπάσει το φράγμα του 5,2%, μαζί με το νέο κύμα ακρίβειας που θα προκαλέσει η τελευταία αύξηση του ΦΠΑ), όσο τους γίνεται βεβαιότητα ότι η πολιτική τους, κύμα το κύμα φουσκώνει το ποτάμι της λαϊκής αγανάκτησης, που θα τους πνίξει, τόση είναι η μανία τους ενάντια στο οργανωμένο τμήμα της εργατικής τάξης, το οποίο ήδη προβάλλει την αντίστασή του και αμφισβητεί με πράξεις, την εξουσία των καπιταλιστών και τους πολιτικούς που τους στηρίζουν."Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντας οι άλλοι σφόδρα ταράχτηκαν". Και όχι μόνο, γιατί αυτή η "αποκοτιά", δίνει το παράδειγμα στους εργαζόμενους και το σύνθημα της αντεπίθεσης, αλλά κυρίως τρέμουν την δυνατή πιθανότητα συσπείρωσης και έκφρασης της λαϊκής απόφασης για πολιτική αλλαγή με επικεφαλής το ΚΚΕ. Τάχουν χαμένα. Αυτό το καταλαβαίνεις από τις αμέτρητες ανοησίες που λένε και κάνουν κάθε μέρα. Είναι απίστευτη η προσπάθεια υποβάθμισης της νοημοσύνης του λαού, αλλά συγχρόνως και ενδεικτική του δραματικού αδιεξόδου στο οποίο βρίσκονται. Περιφέρουν από κανάλι σε κανάλι, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, στις εφημερίδες, στα "αδέσμευτα" ΜΜΕ, κάθε καρυδιάς καρύδι, από τους γνωστούς ξεπουλημένους δημοσιογράφους, μέχρι καθηγητές πανεπιστημίων διαφόρων ειδικοτήτων, αλλά με ένα κοινό παρανομαστή, τη δουλικότητα απέναντι στη κυρίαρχη τάξη. Από εκείνον τον μίζερο καθηγητή των οικονομικών, που βρήκε την αιτία της ελληνικής κρίσης στα χρήματα που ξοδεύονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και πιο συγκεκριμένα, στα χρήματα που ξοδεύει ο Δήμος του Μοσχάτου κάθε χρόνο για το καρναβάλι, μέχρι τον καθηγητή που είδε την ευκαιρία αντιμετώπισης της κρίσης να χάνεται εξ αιτίας της πολυλογίας των υπουργών της κυβέρνησης στην τηλεόραση, και τον προκλητικά αλαζονικό τραπεζίτη, με εκείνο το απύθμενο θράσος του, να απευθύνεται με τον πιο απαξιωτικό τρόπο στον ελληνικό λαό, μέσα από την τηλεόραση, νομίζοντας ότι απευθύνεται όπως και οι όμοιοί του, στο δουλικό πολιτικό προσωπικό τους. Αυτός ο προπαγανδιστικός κυνισμός της αστικής τάξης, που διευκολύνεται από τους υποτελείς της διανοούμενους, είναι το ίδιο δυσβάσταχτος, αλλά κυρίως αδιέξοδος και γιαυτό πιο επικίνδυνος και από την οικονομική κρίση που βιώνει ο ελληνικός λαός. Τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος για το Σύνταγμά τους. Μα οι "ίδιες οι ιδέες σας είναι προϊόντα των αστικών σχέσεων παραγωγής και ιδιοκτησίας, όπως και το δίκαιό σας είναι η θέληση της τάξης σας που αναγορεύτηκε σε νόμο, θέληση που το περιεχόμενο της καθορίζεται από τις υλικές συνθήκες ύπαρξης της τάξης σας".* Τι εννοούν όταν απαιτούν σεβασμό στο σύνταγμα; Απλά τον σεβασμό των αστικών σχέσεων παραγωγής, την οικονομία της αγοράς. Δηλ. με λίγα λόγια να δεχτούν οι εργαζόμενοι με την θέλησή τους τη σημερινή θέση τους στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, δηλ. την θέση των μισθωτών δούλων, ως σχέσεις αιώνιες και όχι παροδικές, όπως επιβεβαιώνει η ιστορία. Βεβαίως ο λαός είναι με τη βία υποχρεωμένος να βιώνει την καταπίεση της εκμεταλλεύτριας τάξης και με τον νόμο, αλλά άλλο τόσο είναι υποχρεωμένος απέναντι στον εαυτό του και στις γενιές που θάρθουν να αλλάξει τους νόμους προς το δικό του συμφέρον και όλης της κοινωνίας. Αυτό τόχουν για καινούργιο; Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς σήμερα, ότι μπορεί να ανακοπή ο φυσικός νόμος κίνησης της κοινωνίας με διατάγματα και νόμους;
Τους έπιασε ο πόνος για τα ξενοδοχεία, για τον τουρισμό. Γιατί δεν πάνε να ρωτήσουν όσους δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, αν έκαναν σεφτέ τους μήνες που δεν υπήρχαν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Ποιόν κοροϊδεύουν; Μάρτυρας ο Τειρεσίας. Τους έπιασε ο πόνος για τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Ποιους; Αυτούς που τη μόνη "ιερή θεότητα" που αναγνωρίζουν είναι το ΚΈΡΔΟΣ. Μιλάνε για αντικοινωνική συμπεριφορά των αγωνιζόμενων σήμερα Ελλήνων, αυτοί που μετέτρεψαν την "προσωπική αξιοπρέπεια σε ανταλλακτική αξία και στη θέση της έβαλαν την ανοιχτή, ξεδιάντροπη, άμεση, σκληρή εκμετάλλευση".** Δείτε πως αντιμετώπισαν τα εξαρτημένα ΜΜΕ το συλλαλητήριο του ΚΚΕ. Αυτή τη λαοθάλασσα που γέμισε την Αθήνα και ζωντάνεψε την ελπίδα πως όλα μπορούν να αλλάξουν συθέμελα. Μπορεί να σου χαλάει τα σχέδια, εντάξει, αλλά είναι ένα γεγονός. Είναι γελοία η προσπάθεια "ματαίωσής" του, μετά την πραγματοποίησή του.
Το εμφανίζουν κάποια στιγμή σαν κάτι, που έγινε; Δεν έγινε; Τι σημασία έχει; Σημασία για τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έχουν οι δηλώσεις των εκπροσώπων του "μηχανισμού στήριξης", των πολιτικών υπηρετών, των σφουγκοκολάριων καθηγητών και εξωνημένων δημοσιογράφων και της Τζούλιας.



"Οι μόνες θυσίες που αξίζει να κάνουμε όλοι μας, είναι οι θυσίες για μια νέα κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση" είπε στην ομιλία της η Αλ. Παπαρήγα, και συνέχισε λέγοντας "ο λαός δεν δέχεται τη φοβέρα, τον εκβιασμό και την παραπλάνηση...Όλοι μαζί ...σε νέες μάχες με όπλο το δίκιο και την ανεκμετάλλευτη έως τώρα λαϊκή δύναμη... δεν θα μας κοροϊδέψουν για άλλη μια φορά, δεν θα μας κάνουν δειλούς, μοιραίους και άβουλους... Μαζικά και μαχητικά ως την νίκη". Σταράτες κουβέντες.

* Μαρξ- Ενγκελς Μανιφέστο του ΚΚ., εκδ. Σ.Ε. 2004, σελ. 45-46
** Στο ίδιο, σελ. 28

Ομιλία Αλ. Παπαρήγα στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ
Χαιρετισμοί εκπροσώπων των ΚΚ Πορτογαλίας, Τουρκίας, των λαών της Ισπανίας και του Κόμματος των Εργατών Βελγίου.