Καπιταλισμός: Το “τυφλό φορτηγό"

Rene Magritte

Να και κάτι καινούργιο!
Η Ε.Ε. ζητά από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, επί τέλους,
να τα βρουν για το... καλό της!!

Είναι τέτοια η σφοδρότητα, με την οποία χτυπιέται από την κρίση το “στέρεο κρύσταλλο” της καπιταλιστικής παραγωγής, που “κατοχύρωνε” η πρόσφατη θεωρία του « τ έ λ ο υ ς τ η ς ι σ τ ο ρ ί α ς» * (διακηρύσσοντας έτσι, τον οριστικό θρίαμβο της οικονομίας της αγοράς και της αστικής δημοκρατίας), που λες, ότι δεν θα απομείνει από το “στέρεο κρύσταλλο” τίποτε άλλο, παρά κρυσταλλόσκονη. Φανταστείτε το οικονομικό καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο καθορίζεται από τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης, ως ένα όχημα χωρίς φρένα και με διαρκώς ανεξέλεγκτα αυξανόμενη ταχύτητα, σ’ ένα τούνελ (τελική φάση της ιστορικής πορείας του καπιταλισμού) που την έξοδό του φράζει ένα συμπαγές τείχος (καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις). Στο τιμόνι του οχήματος, οι αστοί, οι μισθωμένοι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της τάξης των εκμεταλλευτών. Στην καρότσα οι κάθε λογής οπορτουνιστές. Τι μπορούν να κάνουν; Μπορούν να αποφύγουν την σύγκρουση με το “πεπρωμένο ” τους; Όχι. Και το ξέρουν!!. Το μόνο που τους μένει, επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, οι μεν, οδηγοί του οχήματος, κάνουν ζιγκ ζαγκ νομίζοντας ότι έτσι κερδίζουν χρόνο, και οι της καρότσας κραυγάζοντας και θρηνώντας σπαραχτικά, για τον παράδεισο που χάνουν, τραβούν τα μεταλλικά μέρη, τα “στραντζαριστά”, που στηρίζουν την τέντα της καρότσας, προς την αντίθετη φορά κίνησης του οχήματος, πιστεύοντας έτσι, ότι μειώνουν την ταχύτητα του “τυφλού φορτηγού”, με την πεποίθηση ότι θα αποφευχθεί η απόλυτη καταστροφή του, κατά την πρόσκρουση, ώστε να διατηρηθεί η δυνατότητα επισκευής του! Για σκέψου!!

Τώρα θα ρωτήσει κάποιος και με το δίκιο του. Ο λαός; Ποια μεταφορική μορφή έχει ο λαός και ποιος ο ρόλος του στη πάρα πάνω περιγραφή; Ο λαός; Ο λαός είναι η γιγαντιαία μπουλντόζα, που γκρεμίζει το τείχος (καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις) και την ίδια, ιστορική, στιγμή, σβήνει και η αντανάκλαση του τείχους, το “τυφλό φορτηγό”, το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα.

Αυτό είναι, μεταφορικά, το έργο, που παίζεται σήμερα στο κοινωνικό προσκήνιο. Την υπόθεση του έργου, από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά κυρίως το τέλος της, το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους, οι εκπρόσωποι και απολογητές του εκμεταλλευτικού συστήματος. Και είναι η γνώση του τέλους, που δεν τους επιτρέπει τίποτε άλλο, παρά μόνο την προσφυγή, στις γνωστές τους “επιστημονικές” προσεγγίσεις και πρακτικές, για την αντιμετώπιση και το ξεπέρασμα της κρίσης. Δηλαδή, την ποινικοποίηση της λαϊκής πάλης και του εργατικού κινήματος, την κρατική βία, τον εκβιασμό συνειδήσεων, (διανόηση, συνδικαλιστική ηγεσία της εργατικής τάξης, κλπ.) την εξαθλίωση των εργαζομένων, την καταστροφή κατακτημένων εργατικών δικαιωμάτων και λαικών ελευθεριών. Αλλά προ πάντων, την απόκρυψη της πραγματικής, για τα λαϊκά συμφέροντα, διεξόδου από την κρίση - που δεν είναι άλλη από την λαϊκή οργάνωση, τη λαϊκή συμμαχία και πάλη, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων - με την διαστρέβλωση της πραγματικότητας, που επιχειρούν τα αστικά MME (κυβερνητική προπαγάνδα, έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος προβολή “επιστημονικών” εκτιμήσεων και προτάσεων, κλπ) με την συνδρομή της εγχώριας αστικής, μικροαστικής και “υπερεθνικής” διανόησης.

Απόδειξη και οι καινούργιες “παραινέσεις” της «υπερεθνικής εταιρικής διανόησης», προς τους εγχώριους εταίρους της. (video)

Η απάντηση στα νέα σχέδια της πλουτοκρατίας είναι μία.

«Οι νέοι εκβιασμοί και η πιο ισχυρή συναίνεση που απαιτούν μεταξύ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ έχει στόχο να αλυσοδέσει το λαό για να επιβάλουν πιο βάρβαρα και αντιδραστικά μέτρα. Ταυτόχρονα φανερώνει ότι φοβούνται τη λαϊκή ριζοσπαστικοποίηση, οργάνωση και συμπόρευση με το ΚΚΕ. Ο λαός δεν πρέπει να τους φοβηθεί. Τώρα πρέπει να αντεπιτεθεί»

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του KKE για τους εκβιασμούς τρόικας - πλουτοκρατίας και τα περί συναίνεσης (15/5/2011)

Η Ε.Ε. διατάζει συναίνεση ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ.

*«Το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος» ΕΔΩ