της Κάλι Καρά
Οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων σε όλες της
χώρες μέλη της ΕΕ έχουν βιώσει στο πετσί τους την πολιτική της ΕΕ και
μάλιστα στο όνομα πάντα της ισότητας, για την οποία «φωνασκεί και
κόπτεται».
Αυτές οι γυναίκες αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη οξύτητα όχι μόνο τη μάστιγα της ανεργίας, αλλά και τη λαίλαπα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η «Στρατηγική Ευρώπη 2020», το νέο ευαγγέλιο πάνω στο οποίο κινούνται όλες οι κοινοτικές οδηγίες θωράκισης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων μέσα από τη διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης, ελαστικών εργασιακών σχέσεων προσωρινής απασχόλησης, αποτελούν την ταφόπλακα των δικαιωμάτων των γυναικών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Η ΕΕ τη λέξη εργασία την έχει διαγράψει από το λεξιλόγιό της.
Μιλά για απασχόληση, δηλαδή ελαστική χωρίς εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, περιπλάνηση φτηνού εργατικού δυναμικού προορισμένου να συνταξιοδοτηθεί στα 70 χρόνια. Δηλαδή, ως τα βαθιά γεράματα να αποτελούν μηχανές παραγωγής υπεραξίας.
Με το ιδεολόγημα «συνδυασμός οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» από το 1990, μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ προωθούν τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, τη μερική απασχόληση, την εκ περιτροπής εργασία και με δεδομένη την ευθύνη που έχουν οι γυναίκες στις πλάτες τους, των παιδιών, των γερόντων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Στην κοινωνία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης ανδρών και γυναικών από το κεφάλαιο, το δικαίωμα της γυναίκας στην εργασία και η κοινωνική προστασία της μητρότητας βρίσκονται σε αντίθεση. Αντίθεση που έλυσε ο σοσιαλισμός και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ο καπιταλισμός.
Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα γίνονται αιτία μη πρόσληψης γυναικών, αλλά και αναγκαστικής αποδοχής εργασίας με τις λεγόμενες ελαστικές εργασιακές σχέσεις, χωρίς συμβάσεις, με μικρότερα μεροκάματα.
Με τα νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, την ανεργία στις αναπαραγωγικές ηλικίες, την ανασφάλιστη εργασία, το κόστος της εργαστηριακής - κλινικής παρακολούθησης του τοκετού, την περικοπή επιδομάτων, η χώρα μας σημειώνει μείωση γεννήσεων, αύξηση του αριθμού των αμβλώσεων, ελλιπή προγεννητικό έλεγχο και αύξηση των νεκρών εμβρύων.
Αυτός είναι ο τραγικός απολογισμός της μείωσης των δαπανών για την Υγεία και του αποκλεισμού των ανασφάλιστων από την απρόσκοπτη πρόσβαση στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Οι απολύσεις, τα ελαστικά εξοντωτικά ωράρια, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι υπερωρίες, τα νυχτερινά ωράρια, γενικότερα η εντατικοποίηση και υπερεκμετάλλευση αυξάνουν την ανασφάλεια, το εργασιακό άγχος, υποσκάπτουν τη σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας μέσα σε ένα εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας.
Σε όλα τα κράτη μέλη προωθείται η πλήρης κατάργηση των μειωμένων
συνταξιοδοτικών ορίων για τις γυναίκες στο όνομα της ισότητας. Στη χώρα
μας καταργήθηκε η πενταετία, μια ρύθμιση που αποτελούσε την ελάχιστη
αναγνώριση στις γυναίκες οι οποίες αναπληρώνουν την έλλειψη κοινωνικής
πολιτικής εφ' όρου ζωής, στις αρνητικές συνέπειες της ανισοτιμίας, την
ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Μόνο γέλια προκαλούν τα «φεμινιστικά πασπαλίσματα» και η πρόταση της ΕΕ ότι λύση για την ανεργία των γυναικών θα αποτελέσει η γυναικεία επιχειρηματικότητα και πανάκεια για την ισότητα η συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης των Αποφάσεων και στα ΔΣ των μεγάλων επιχειρήσεων.
Η εξειδικευμένη - στρατηγική, η πολιτική της ΕΕ για τις γυναίκες βλάπτει σοβαρά την ισοτιμία τους, σήμερα που η επιστήμη και οι νέες τεχνολογίες έχουν απογειώσει την παραγωγικότητα της εργασίας και όλες οι γυναίκες θα μπορούσαν να έχουν σταθερή και μόνιμη δουλειά, με εργασιακά, ασφαλιστικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα, με δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, με ελεύθερο χρόνο που θα τον διαθέτουν για πολιτική, συνδικαλιστική, κοινωνική δράση.
Αυτό το μήνυμα να αποτυπωθεί στο ψηφοδέλτιο που θα ρίξουν οι γυναίκες της εργατικής-λαϊκής οικογένειας σε όλες τις κάλπες του Μάη.
Μήνυμα που μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ παντού μπορεί να το αξιοποιήσει και να ανοίξει το δρόμο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.
Από το 902.gr
Αυτές οι γυναίκες αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη οξύτητα όχι μόνο τη μάστιγα της ανεργίας, αλλά και τη λαίλαπα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η «Στρατηγική Ευρώπη 2020», το νέο ευαγγέλιο πάνω στο οποίο κινούνται όλες οι κοινοτικές οδηγίες θωράκισης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων μέσα από τη διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης, ελαστικών εργασιακών σχέσεων προσωρινής απασχόλησης, αποτελούν την ταφόπλακα των δικαιωμάτων των γυναικών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Η ΕΕ τη λέξη εργασία την έχει διαγράψει από το λεξιλόγιό της.
Μιλά για απασχόληση, δηλαδή ελαστική χωρίς εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, περιπλάνηση φτηνού εργατικού δυναμικού προορισμένου να συνταξιοδοτηθεί στα 70 χρόνια. Δηλαδή, ως τα βαθιά γεράματα να αποτελούν μηχανές παραγωγής υπεραξίας.
Με το ιδεολόγημα «συνδυασμός οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» από το 1990, μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ προωθούν τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, τη μερική απασχόληση, την εκ περιτροπής εργασία και με δεδομένη την ευθύνη που έχουν οι γυναίκες στις πλάτες τους, των παιδιών, των γερόντων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Στην κοινωνία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης ανδρών και γυναικών από το κεφάλαιο, το δικαίωμα της γυναίκας στην εργασία και η κοινωνική προστασία της μητρότητας βρίσκονται σε αντίθεση. Αντίθεση που έλυσε ο σοσιαλισμός και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ο καπιταλισμός.
Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα γίνονται αιτία μη πρόσληψης γυναικών, αλλά και αναγκαστικής αποδοχής εργασίας με τις λεγόμενες ελαστικές εργασιακές σχέσεις, χωρίς συμβάσεις, με μικρότερα μεροκάματα.
Με τα νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, την ανεργία στις αναπαραγωγικές ηλικίες, την ανασφάλιστη εργασία, το κόστος της εργαστηριακής - κλινικής παρακολούθησης του τοκετού, την περικοπή επιδομάτων, η χώρα μας σημειώνει μείωση γεννήσεων, αύξηση του αριθμού των αμβλώσεων, ελλιπή προγεννητικό έλεγχο και αύξηση των νεκρών εμβρύων.
Αυτός είναι ο τραγικός απολογισμός της μείωσης των δαπανών για την Υγεία και του αποκλεισμού των ανασφάλιστων από την απρόσκοπτη πρόσβαση στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Οι απολύσεις, τα ελαστικά εξοντωτικά ωράρια, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι υπερωρίες, τα νυχτερινά ωράρια, γενικότερα η εντατικοποίηση και υπερεκμετάλλευση αυξάνουν την ανασφάλεια, το εργασιακό άγχος, υποσκάπτουν τη σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας μέσα σε ένα εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας.
Μόνο γέλια προκαλούν τα «φεμινιστικά πασπαλίσματα» και η πρόταση της ΕΕ ότι λύση για την ανεργία των γυναικών θα αποτελέσει η γυναικεία επιχειρηματικότητα και πανάκεια για την ισότητα η συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης των Αποφάσεων και στα ΔΣ των μεγάλων επιχειρήσεων.
Η εξειδικευμένη - στρατηγική, η πολιτική της ΕΕ για τις γυναίκες βλάπτει σοβαρά την ισοτιμία τους, σήμερα που η επιστήμη και οι νέες τεχνολογίες έχουν απογειώσει την παραγωγικότητα της εργασίας και όλες οι γυναίκες θα μπορούσαν να έχουν σταθερή και μόνιμη δουλειά, με εργασιακά, ασφαλιστικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα, με δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, με ελεύθερο χρόνο που θα τον διαθέτουν για πολιτική, συνδικαλιστική, κοινωνική δράση.
Αυτό το μήνυμα να αποτυπωθεί στο ψηφοδέλτιο που θα ρίξουν οι γυναίκες της εργατικής-λαϊκής οικογένειας σε όλες τις κάλπες του Μάη.
Μήνυμα που μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ παντού μπορεί να το αξιοποιήσει και να ανοίξει το δρόμο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.
Από το 902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου