«Ληγμένα», η μόνη λύση είναι η απαγκίστρωση από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

 Για τη νόμιμη διάθεση ληγμένων τροφίμων*

 

«Οι χορτασμένοι μιλάνε στους πεινασμένους για τις 

μεγάλες μέρες που θα 'ρθουνε»  Μπέρτολτ Μπρεχτ 

 

«...και συγκεκριμένα για την 1η Σεπτέμβρη, οπότε με βάση τη «Νέα Υγειονομική Διάταξη» που διέπει τις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος (τροφίμων, ποτών και υπηρεσιών) και τους «Νέους Κανόνες Διακίνησης / Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (ΔΙΕΠΠΥ)» η κυβέρνηση δίνει το πράσινο φως για τη νόμιμη διάθεση μη ευαλλοίωτων τροφίμων, όπως μακαρόνια, φακές, ρύζι κ.λπ., των οποίων η ημερομηνία λήξης έχει παρέλθει.

 Στη νέα διάταξη γίνεται αναθεώρηση του άρθρου 31 της αγορανομικής διάταξης (ΑΔ) 07/2009, σύμφωνα με την οποία τα ληγμένα προϊόντα θα πωλούνται υποχρεωτικά σε χαμηλότερη τιμή...
 

 

 

...Η εξέλιξη με τη διάθεση ληγμένων τροφίμων μπορεί να σηματοδοτήσει και την αλλαγή του εύρους διατηρησιμότητας των τροφίμων, το οποίο σήμερα ορίζεται αυθαίρετα απ' τα ίδια τα μονοπώλια....

 

...Ο δρόμος αυτός θα κάνει ακόμα πιο διακριτό το διαχωρισμό ανάμεσα στην ασφάλεια των τροφίμων και στην ποιότητα και έτσι στο πώς θα ορίζεται ο κώδικας τροφίμων, ποια θα είναι τα όρια χρήσης πρόσθετων ουσιών, ποιες θα είναι οι πρώτες ύλες που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή τροφίμων κ.λπ.

Ο διαχωρισμός της ασφάλειας των τροφίμων απ' την ποιότητα γίνεται ήδη στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ. Για παράδειγμα, υπάρχουν στα ράφια τα λεγόμενα ανακατασκευασμένα τυριά. Είναι τυριά που γυρίζουν πίσω στις εταιρείες και τα παίρνουν τα λιώνουν ξανά και τα αναμειγνύουν με περισσότερα συντηρητικά, πρόσθετα γεύσης και υφής, και τα οποία έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα.

 

Είναι γνωστό ότι διατροφή πλούσια σε τέτοια λιπαρά οξέα συμβάλλει στην εμφάνιση και ανάπτυξη καρδιαγγειακών νοσημάτων. Τα προϊόντα αυτά μπορεί να είναι ασφαλή δε σημαίνει όμως ότι είναι κατάλληλα και ότι πρέπει να αποτελούν μέρος της διατροφής του λαού... 

 

...Γίνεται ολοφάνερο ότι ανάλογα με το ποια φάση περνάει η καπιταλιστική οικονομία, γίνονται και οι ανάλογες προσαρμογές στη νομοθεσία του αστικού κράτους, για να μπορέσει να ξεκολλήσει η ανάπτυξη του κεφαλαίου όταν αυτή απειλείται.

 

Θέλοντας κάποιοι να αποσπάσουν την οικονομία απ' την πολιτική και κατ' επέκταση απ' τις αξίες και τα ιδανικά που αναπτύσσονται μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία, βγάζουν το ουμανιστικό τους προφίλ και διακηρύττουν ότι, για παράδειγμα, το γεγονός ότι σήμερα...«σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου το 40% των παραγόμενων τροφίμων καταλήγουν στα σκουπίδια των ανεπτυγμένων χωρών, ενώ την ίδια στιγμή, εκατομμύρια ανθρώπων υποσιτίζονται ή πεθαίνουν από ασιτία... Η τόσο μεγάλη σπατάλη φυσικών και ανθρώπινων πόρων, γεννά πολλές αμφιβολίες και ερωτήματα για το ανθρώπινο πρόσωπο της σύγχρονης ανεπτυγμένης κοινωνίας μας...»

Κρύβουν ότι η κατασπατάληση πόρων και πρώτων υλών είναι γνώρισμα του ίδιου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, όπου τον καπιταλιστής δεν τον ενδιαφέρει τι ανάγκες έχει η κοινωνία, τι προϊόντα παράγει ο άλλος καπιταλιστής, αλλά αυτό που τον νοιάζει είναι το πώς θα μπορέσει να βγάλει κέρδος σε έναν τομέα όπως είναι τα τρόφιμα, κατεβάζοντας το κόστος και πλημμυρίζοντας την αγορά με φτηνά προϊόντα για να μπορέσει να κερδίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο. 

Κρύβουν ότι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής 
είναι αυτός που δημιουργεί πεινασμένους.

Γιατί η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η ιδιοποίηση του τελικού προϊόντος (λ.χ. στο τρόφιμο) είναι αυτή που στερεί από το λαό που παράγει την πρόσβαση στα τρόφιμα και στα άλλα προϊόντα.

Λύση στο ζήτημα της διατροφής του λαού με 

ασφαλή και ταυτόχρονα ποιοτικά προϊόντα υπάρχει. 

 

Αυτή η λύση περνάει πρώτα και κύρια απ' την πάλη του ίδιου του λαού και του εργατικού κινήματος να μη δεχτεί, στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε, με τέτοια ανάπτυξη της τεχνολογίας, να τρώει ληγμένα τρόφιμα. 

 

Να μη δεχτούμε και να μην κάνουμε βήμα πίσω απ' 

την απαίτηση να τρώμε ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα. 

 

Στο όνομα της κρίσης και ότι δεν τα βγάζουμε πέρα να μη δεχτούμε να συμβιβαστούμε με την κατάσταση αυτή. Να γίνει κατανοητό και με αφορμή τα ληγμένα τρόφιμα, ότι αυτό το σύστημα, αυτή η οικονομία σαπίζει, ό,τι είχε να δώσει το έδωσε, από 'δώ και πέρα μόνο ληγμένα τρόφιμα, σπίτια χωρίς ηλεκτρικό, άνεργους και άστεγους έχει να προσφέρει. 

 

Η μόνη λύση πλέον είναι η απαγκίστρωση απ' αυτόν το δρόμο ανάπτυξης, απ' τον καπιταλισμό και απ' τους δεξιούς και αριστερούς διαχειριστές του.

 

Η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και οικονομία γίνονται επιτακτικές για να μπορέσει ο λαός να διώξει από πάνω του όλα εκείνα τα βαρίδια που του στερούν και την πρόσβαση σε ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα. 

Μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να το διασφαλίσει αυτό, αφού δε θα προσκρούει η ανάπτυξη της οικονομίας στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, δε θα παράγει τρόφιμα για το κέρδος αλλά για τις ανάγκες του λαού. Μόνο το λαϊκό κράτος και η κυβέρνησή του μπορούν να αναπτύξουν όλους τους τομείς για ποιοτικά προϊόντα, απ' την αγροτική παραγωγή, μέχρι τη διάθεσή τους. Μόνο με την εξουσία στα χέρια του λαού θα μπορεί να αναπτύξει την έρευνα και την τεχνολογία για τρόφιμα με υψηλή διατροφική αξία, αφού θα την έχει απαγκριστρώσει απ' τις επιταγές της ΕΕ και τις ανάγκες των μονοπωλίων».

* Όλόκληρο το άρθρο  στη στήλη  "ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ"  του Κυριακάτικου Ριζοσπάστη