16ο Συνέδριο της ΠΣΟ στην Αθήνα

Συνέδριο με διεθνή απήχηση*

Αρχίζουν σήμερα στην Αθήνα οι εργασίες του 16ου Συνεδρίου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας με τη συμμετοχή άνω των 800 αντιπροσώπων από 104 χώρες και από τις πέντε ηπείρους. Ενα συνέδριο με διεθνή απήχηση και σημασία που συσπειρώνει αγωνιστές και ταξικά συνδικάτα, τα οποία εκπροσωπούν τους καημούς και τις ελπίδες εκατομμυρίων εργατών και εργατριών σε όλο τον κόσμο. Ενα συνέδριο ταξικό, ανοιχτό και δημοκρατικό, που οργανώνεται από εργάτες και εργάτριες, οι οποίοι εθελοντικά εχουν στρατευτεί στις γραμμές του ταξικού αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.

Το συνέδριο της ΠΣΟ γίνεται σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση, οξύνεται η επίθεση των μονοπωλίων στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, σε συνθήκες που η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα έχει φτάσει σε σημείο παροξυσμού, με αδιάψευστο μάρτυρα τις ιμπεριαλιστικές βόμβες που λίγες εκατοντάδες μίλια νοτιότερα σημαδεύουν το λαό της Λιβύης. Μια επίθεση που δεν γνωρίζει «σύνορα» και όρια, που καταδικάζει ολόκληρους λαούς σε πείνα και εξαθλίωση, εποφθαλμιά τον πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές χωρών και περιοχών και δεν διστάζει να προχωρήσει σε νέους τυχοδιωκτισμούς ενάντια σε λαούς και χώρες που αντιστέκονται.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η καπιταλιστική κρίση, η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η ραγδαία χειροτέρευση της θέσης των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων σε όλο τον κόσμο, θέτουν ακόμα πιο επιτακτικά την ανάγκη για ένα εργατικό κίνημα που θα μάχεται αταλάντευτα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στο κεφάλαιο. Ενα κίνημα που σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο θα γίνεται κήρυκας και οργανωτής της ανειρήνευτης πάλης όλων των εργαζομένων ενάντια στα μονοπώλια, ντόπια και διεθνικά, ένα κίνημα που ούτε στιγμή δεν θα υποστέλλει τη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού και μέσα σε οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν θα ξεχνά την αποστολή του: Να παλεύει αδιάλλακτα ενάντια στο σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς, να αποτινάξει απόο πάνω του και απ' όλους τους λαούς την ταξική εκμετάλλευση.

Προϋπόθεση και όρος για ένα τέτοιο κίνημα, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε χώρας μέσα στις οποίες δρουν και δουλεύουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στην ΠΣΟ, ο επίμονος αγώνας ενάντια στις δυνάμεις που εξωραΐζουν τον καπιταλισμό, ενάντια στο ρεφορμισμό και στον οπορτουνισμό. Δυνάμεις που όσες μορφές και αν αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου, όσα «καπέλα» και αν φορούν ανάλογα με την ιστορική συγκυρία και τη χώρα, δεν παύουν να είναι δυνάμεις που στέκονται απέναντι στα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα, δυνάμεις που εντέλει επιδιώκουν να σώσουν όχι τους εργάτες αλλά το καπιταλιστικό σύστημα.

Από σήμερα και για τέσσερις μέρες, εκατοντάδες συνδικαλιστές στο συνέδριο της ΠΣΟ θα συζητήσουν και θα αποφασίσουν για το πώς το παγκόσμιο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ξεπερνώντας αντικειμενικές δυσκολίες και υποκειμενικές αδυναμίες, ακόμα πιο αποφασιστικά θα οργανώσει τους αγώνες των «κολασμένων» της γης. Ακόμα πιο συνειδητά και συγκροτημένα θα βγει στο στίβο της ταξικής πάλης, εκπροσωπώντας το παγκόσμιο προλεταριάτο και τους συμμάχους του στον αγώνα ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Ακόμα πιο επίμονα θα αντιπαλέψει τον ιμπεριαλισμό σε όλες τις εκδοχές του, δεν θα διαλέγει ιμπεριαλιστή και εκμεταλλευτή, δε θα παρασύρεται από τα κελεύσματα της «ταξικής συνεργασίας», σταθερά στρατευμένο στην υπόθεση της εργατικής τάξης, με όλα τα μέσα.

*Ριζοσπάστης "Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ"