Η κρίση έδειξε ακόμη πιο ανάγλυφα τα ξεπερασμένα ιστορικά όρια του καπιταλισμού και την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού

Καπιταλιστική ανάκαμψη και λαϊκή ρότα*

«Αν το 2013 ήταν η χρονιά των ευχάριστων εκπλήξεων για την ελληνική οικονομία, το 2014 μάλλον θα επιβεβαιώσει τους απαισιόδοξους. Παρά τη σημαντική και απροσδόκητη εισροή κεφαλαίων ύψους πολλών δις στην ελληνική οικονομία το πρώτο εξάμηνο και μια εξαιρετική τουριστική χρονιά, η οικονομία δεν κατάφερε να γυρίσει σε θετικό πρόσημο το δεύτερο τρίμηνο και τα σύννεφα πυκνώνουν...Οι αισιόδοξοι μιλούν τώρα για ανάπτυξη ως 0,6% του ΑΕΠ, δηλαδή τον μνημονιακό στόχο. Αλλοι θεωρούν ότι η χρονιά μπορεί να κλείσει θετικά μεν, αλλά με την ανάπτυξη ακόμη χαμηλότερη, στο 0,2% του ΑΕΠ». 

Αυτά έγραφε η «Καθημερινή» 19/8/2014, για τις 

εξελίξεις της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.

Έχει τη σημασία του αφού όλο το 2014 τόσο οι εκτιμήσεις της Κομισιόν όσο και των κυβερνητικών επιτελείων, των τραπεζών κατέληγαν ότι είναι χρονιά ανάπτυξης. Η αστική προπαγάνδα επίσης αξιοποιούσε και αξιοποιεί ακόμη, όπως θα δούμε παρακάτω, ορισμένα δεδομένα προκειμένου να περάσει στις λαϊκές συνειδήσεις μήνυμα ότι «τα χειρότερα πέρασαν», τώρα «βγαίνουμε από το τούνελ της κρίσης», άρα θα έρθουν για το λαό καλύτερες μέρες. 

 Υπομονή, αναμονή, ανοχή στην πολιτική που εφαρμόζεται, δε χρειάζονται διεκδικήσεις, θα ενισχυθούν οι επιχειρηματίες, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Τώρα τελευταία μιλούν επίσης για μείωση της φορολογίας των λαϊκών στρωμάτων, αν και ο ενιαίος ΦΠΑ, με την αύξησή του σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, όπως τρόφιμα και φάρμακα, ξεπερνά τις όποιες υποτίθεται φοροελαφρύνσεις γίνουν.

Πού στηρίχτηκε η αστική προπαγάνδα και μιλούσε για ανάκαμψη; 

Στο πρωτογενές πλεόνασμα, στην αύξηση του τζίρου και των κερδών στον κλάδο του τουρισμού, στη ναυτιλία, στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, στη βελτίωση του οικονομικού και του επενδυτικού κλίματος στη χώρα και στη σταθεροποίηση της ιδιωτικής κατανάλωσης - με επιταχυνόμενη επανεισροή και των ιδιωτικών καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, στην κάλυψη των αναγκών των τραπεζών σε ίδια κεφάλαια που ενισχύουν περαιτέρω το οικονομικό και το επενδυτικό κλίμα.

Έτσι, παρά τα δυσοίωνα μηνύματα, συνεχίζεται η ίδια προπαγάνδα.  

Για παράδειγμα, έγραφε η «Ημερησία» άρθρα στηριγμένα στο «Εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων» της Alpha Bank, με τίτλους: «Η ανάκαμψη έχει ξεκινήσει» (21/8/2014), «Ανάπτυξη του ΑΕΠ κατά 1,5% - 2% το β' εξάμηνο»... Σε κάθε περίπτωση, μεγαλύτερη ευκρίνεια όσον αφορά την εξέλιξη των βασικών μεγεθών του ΑΕΠ θα υπάρξει με την ανακοίνωση των αναλυτικών στοιχείων την 1η Σεπτεμβρίου 2014». 

Έδώ πλέον κρατάει και μια «πισινή» για πιο ασφαλείς 

εκτιμήσεις  με  βάση  τα  στοιχεία  του  Σεπτέμβρη.

Σημασία όμως δεν έχουν τόσο οι σύντομες εκτιμήσεις όσο οι αναλυτικές.

Γράφει, λοιπόν, στο ίδιο ρεπορτάζ η «Ημερησία»:

«Η σημαντική αύξηση του ΑΕΠ σε ετήσια βάση στο 3ο και στο 4ο τρίμηνο του 2014 θα στηριχθεί:

(1) Στη σημαντική αύξηση των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών λόγω της αναμενόμενης σταθεροποίησης των εξαγωγών αγαθών μετά την πτώση τους (με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ) στο 1ο εξάμηνο του 2014.

(2) Στην αναμενόμενη μικρότερη πτώση σε ετήσια βάση των επενδύσεων σε κατοικίες (λόγω σταθεροποίησης του όγκου των εκδοθεισών αδειών οικοδομών στο τετράμηνο Φεβρουαρίου - Μαΐου 2014) που θα επιτρέψει την επιτάχυνση της αυξητικής πορείας των συνολικών επενδύσεων από το 3ο τρίμηνο του 2014 με σημαντική αύξηση των επενδύσεων σε λοιπές κατασκευές και σε εξοπλισμό.

(3) Στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης στο 3ο τρίμηνο του 2014 από τα πολύ χαμηλά επίπεδα του 3ου τριμήνου του 2013.

Γενικά, οι εξελίξεις αυτές αναμένεται να προκύψουν κυρίως ως αποτέλεσμα της σημαντικής αύξησης της απασχόλησης που ήδη καταγράφεται στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας από την αρχή του 2014, και της περαιτέρω βελτίωσης του οικονομικού και του επενδυτικού κλίματος στη χώρα» (η υπογράμμιση δική μας).

Μόνο που όλα τα παραπάνω είναι προϋποθέσεις, αναμένονται να γίνουν έτσι. 

Μιλούν λοιπόν για ανάπτυξη αν ισχύσουν όλα τα παραπάνω, όπως «αναμένονται».

Βεβαίως για το λαό είναι ξένα όλ' αυτά. 

Είτε με καπιταλιστική οικονομική ανάκαμψη είτε με καπιταλιστική οικονομική κρίση, αυτός πληρώνει τη νύφη. Ολα τα έως τώρα αντεργατικά μέτρα για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, η φοροληστεία που μειώνει ακόμη πιο δραστικά το λαϊκό εισόδημα, ήρθαν για να μείνουν. 

Η πολιτική ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου απαιτεί να συνεχιστούν.

Από την έναρξη εκδήλωσης της κρίσης είχαμε πει τη μοναδική αλήθεια για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, ότι «φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα δεν υπάρχει». 

Η διέξοδος είναι στο δρόμο της οργάνωσης, της λαϊκής συμμαχίας, της πάλης για αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με εργατική, λαϊκή εξουσία. 

Η κρίση έδειξε ακόμη πιο ανάγλυφα τα ξεπερασμένα ιστορικά όρια του καπιταλισμού και την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού.

*Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη  "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ"  του Ριζοσπάστη.