"...Έτσι γίνεται φανερό ότι η αστική τάξη είναι ανίκανη να παραμείνει άλλο κυρίαρχη τάξη της κοινωνίας και να επιβάλει στην κοινωνία σαν ρυθμιστικό νόμο τους όρους ύπαρξης της τάξης της...Η κοινωνία δεν μπορεί πια να ζήσει κάτω από την κυριαρχία της αστικής τάξης, δηλαδή η ύπαρξη της αστικής τάξης δεν συμβιβάζεται άλλο με την κοινωνία.
Ο ουσιαστικός όρος για την ύπαρξη και την κυριαρχία της αστικής τάξης είναι η συσσώρευση του πλούτου στα χέρια ιδιωτών, ο σχηματισμός και η αύξηση του κεφαλαίου. Η μισθωτή εργασία στηρίζεται αποκλειστικά στο συναγωνισμό ανάμεσα στους ίδιους τους εργάτες. Η πρόοδος της βιομηχανίας, που η αστική τάξη είναι ο άβουλος και παθητικός της φορέας, βάζει στη θέση της απομόνωσης των εργατών μέσα από το συναγωνισμό την επαναστατική τους συνένωση μέσα από την οργάνωση. Έτσι, με την ανάπτυξη της μεγάλης βιομηχανίας αφαιρείται κάτω από τα πόδια της αστικής τάξης, το ίδιο το έδαφος, που πάνω στη βάση του παράγει και ιδιοποιείται τα προϊόντα. Πριν απ' όλα, η αστική τάξη παράγει τους ίδιους τους νεκροθάφτες της. Η πτώση της και η νίκη του προλεταριάτου είναι το ίδιο αναπόφευκτα."*
Αλήθεια, το πάρα πάνω απόσπασμα, από το Μανιφέστο των Μαρξ - Ένγκελς, το τόσο επίκαιρο, βρίσκει την έκφρασή του στη ζωή, στα λόγια του επιστρατευμένου απεργού Θανάση Κλιγκόπουλου. "Εμείς είμαστε φτωχοί, αλλά έχουμε ψυχή. ΨΥΧΗ!! ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ" Τι άλλο να πεις;
Τι άλλο να προσθέσεις;
Είναι, όμως, τόσο προκλητική η στάση των ΜΜΕ, ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων, που κάνουν για την υπεράσπιση της ίδιας τους της ζωής, που δεν είναι δυνατόν να περάσει ασχολίαστη. Προσέξτε το video. Στα 2.28 λεπτά, που διαρκεί η "συνομιλία", εμφανίζονται τρείς "επιγραφές" (άσπρα γράμματα σε κόκκινη λωρίδα) στο κάτω μέρος της οθόνης.
- Δεν μπορούν να παραδώσουν ροδάκινα στις βιομηχανίες"
- "Θηλιά" στην οικονομία η απεργία στις μεταφορές"
- "Διαπραγματεύσεις, με την Ελλάδα σε ομηρία"
Και προσέξτε τώρα την "αντικειμενική" συμπεριφορά και το κυρίαρχο ύφος των κυρίων δημοσιογράφων, απέναντι στον επιστρατευμένο απεργό Θ. Κλιγκόπουλο.
"Το ίδιο είναι;" Να σας αντιμετωπίσουν δηλ. ως φυσική καταστροφή;" Δείτε το αυτάρεσκο ύφος του δημοσιογράφου. Σα να λέει, τον στρίμωξα τώρα!!
"Καταλαβαίνω από την αντίδρασή σας, ότι δεν σας έχει κάμψει καθόλου η επίταξη που ανακοίνωσε η κυβέρνηση" λέει ο άλλος. Προσέξτε, "επίταξη"!!, όχι επιστράτευση "Ανακοίνωση"!! και όχι κήρυξη κατάστασης πολιορκίας στον κλάδο, και συγχρόνως το "ενδιαφέρον" του δημοσιογράφου, για το πόσο ακόμα θα αντιστέκονται oι απεργοί.
"Δεν είναι συζήτηση αυτή κ. Κλιγκόπουλε" λέει, όταν δεν τους βγαίνει το αποτέλεσμα που θέλουν.
Η κάμψη και η παράδοση δηλ., των εργαζομένων στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου.
"Ηρεμήστε για να κάνουμε πολιτισμένο διάλογο" Να και απολίτιστοι οι απεργοί, για
τα ενεργούμενα της αστικής τάξης, όταν αυτοί δεν υποτάσσονται. Και όταν ο επιστρατευμένος απεργός, φανερώνει την λεβεντιά αυτού του λαού, βγάζοντας την ψυχή του και λέγοντας "να επιτάξει τους κλέφτες, και να δουλέψω τσάμπα", για να βγει η χώρα από την δύσκολη θέση, εννοείται. Του λέει ο κύριος δημοσιογράφος. "Τώρα πετάτε συνθήματα, δεν κάνουμε συζήτηση".
Για να πάρει την απάντηση από τον Θανάση Κλιγκόπουλο, που είναι και η απάντηση όλων των εργαζόμενων της Ελλάδας.
"Εμείς, είμαστε φτωχοί αλλά έχουμε ψυχή. ΨΥΧΗ!!
ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ"
*ΜΑΡΞ - ΕΝΓΚΕΛΣ, ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ του Κομμουνιστικού Κόμματος, Σελ., 40. Εκδ., Σ.Ε.
Το χειρότερο είναι όταν του λέει ο τσάτσος με την ροζ γραβάτα, "Να στε καλά κύριε να τα λέτε, εμείς δεν έχουμε πρόβλημα"
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αυτό είναι και το μάθημα αυτού του διαλόγου.
Όσο πιο πολλά λέει ο εργαζόμενος, ο μονίμως ριγμένος, ο σκλάβος, τόσο καλύτερα για αυτούς τους χυδαίους ξεφτίλες.
Τα λόγια όμως κάποτε τελειώνουν...
υγ. ρε συ Κρούσμα μην βάζεις αποσπάσματα που ανακοινώνουν το τέλος του καπιταλισμού διακόσια χρόνια πριν, γιατί είναι σαν να μας δουλεύεις μ'αυτα που τραβάμε, κι εμάς και τον Μαρξ και τον Ενγκελς.
ΟΙ άνθρωποι αυτοί είναι αδίστακτοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι το απόσπασμα του Μαρξ-Ενγκελς μπορεί να γράφτηκε 150 χρόνια πρίν αλλά ναι σήμερα είναι επίκαιρο.
Έρχεται βαρύς χειμώνας για τέτοια καθάρματα με ροζ και γαλάζιες γραβάτες.
Ξυπνάτε, είναι σαφές ότι ζούμε προεπαναστατική περίοδο.
Ενωθείτε, οργανωθείτε απαιτήστε την ανασύνταξη του πολιτικού φορέα σας. Αν δεν μπορούν να δημιουργήσουν καθοδηγητικά όργανα που να αντεπεξέλθουν στις περιστάσεις, αν είναι διαπλεκόμενοι να διαλυθούν τώρα όσο είναι καιρός, πριν είναι και για αυτούς αργά.
Αν το ΚΚ και ο ΣΥΝ δεν ανασυνταχθούν άμεσα με αποχώρηση από το κοινοβούλιο και συμμετοχή στην οργάνωση στους δρόμους στα εργοστάσια στα σωματεία βάσης, τότε κι αυτοί θα είναι συνένοχοι.(και θα πληρώσουν)
Το καραγκιοζιλίκι και η κοροϊδία της ψευτοαντιπολίτευσης φτάνει ως εδώ.
Φτάνουν πια τα "αιτήματα" για τους εργαζόμενους.
Χριστούγεννα δεν θα χει για φέτος.
Εγώ δεν είμαι από δώ. Δεν είμαι απ΄ αυτή τη γη
ΑπάντησηΔιαγραφήόπου γεννήθηκα` και στη ζωή μαθαίνεις, μαθαίνεις
αυτό που θέλεις να μάθεις, ότι κανένας δεν είναι από
κεί που γεννήθηκε, απο κεί που τον μεγάλωσαν.
Ότι κανένας δεν είναι από πουθενά.
Μερικοί προσπαθούν να συντηρήσουν τις αυταπάτες
και δημιουργούν νοσταλγίες, ιδιοκτησίες, ύμνους και
σημαίες.
Ανήκουμε όλοι στους τόπους που δεν γνωρίσαμε...
Πρόσεξε! Τα αφτιά σου έχουν τοίχους !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να σου λείψει η φαντασία κρούσμα, είναι να μην φαντάζεσαι την έλλειψη της.
Φίλε 180 kg,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά, πιστεύεις ότι ο αφοριστικός λόγος, όπως αυτός που διακρίνεται στο σχόλιο σου, είναι ο κατάλληλος για την μεταξύ των ανθρώπων επικοινωνία; Πιστεύεις ότι αυτός ο τρόπος διευκολύνει την ανταλλαγή σκέψεων, ιδεών, εμπειριών; Ότι βοηθάει την προβολή της σύμφωνης η την κατανόηση της αντίθετης άποψης σ’ αυτό ή σ’ εκείνο το ζήτημα; Προσωπικά δεν βλέπω σε τι μπορεί, ο αφοριστικός λόγος, να είναι ωφέλιμος η δημιουργικός μεταξύ ανθρώπων που θα ήθελαν ή κατ’ ανάγκη θα έπρεπε να συνεννοηθούν ή να συμφωνήσουν.
Κάνεις ένα λογοπαίγνιο με τις λέξεις φαντασία – φαντάζεσαι, λείψει – έλλειψη. Αν εννοείς με την λέξη «φαντασία», την ικανότητα της ψυχής (κατ’ άλλους του ανθρώπινου εγκέφαλου) να προχωρεί σε ελεύθερη και πρωτότυπη σύνθεση παραστάσεων, ανεξάρτητα από την εμπειρία, αυτό δηλ., που εκδηλώνεται στις ονειροπολήσεις τις ημέρας – για παράδειγμα η τέχνη, η θρησκεία και η μεταφυσική , είναι γεμάτες από δημιουργήματα της φαντασίας - αν καταλαβαίνεις ότι η γενική τάση της φαντασίας είναι να απομακρύνεται από την πραγματικότητα και να αντιφάσκει σ΄ αυτήν, και παρ’ όλα αυτά την «προτείνεις» σαν μέσο κατανόησης και επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων , πράγματι διαθέτεις φαντασία. Μόνο στην φαντασία του μπορεί να πιστεύει κανείς, ότι η «φαντασία» έχει την παραμικρή αξία στην πολιτική.
Ναι, έχω έλλειψη τέτοιας «πολιτικής φαντασίας». To παραδέχομαι.
Είναι όπως τα λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα να συμπληρώσω κάτι, έτσι για να σε πειράξω λίγο σε σχέση με τα "κοινωνικά προβλήματα" και το φτωχό βόδι με τα τρία φορτηγά, αλλά από ότι βλέπω δεν πρόκειται να καταλήξουμε κάπου οι δύο μας, και ένας τέτοιος διάλογος θα είχε νόημα μόνον εάν τον παρακολουθούσαν και κάποιοι άλλοι, αλλά από τις επισκέψεις σου βλέπω ότι είμαστε απελπιστικά μόνοι.
Καλό καλοκαίρι.