Μνήμη Ιούλη 1974

Ένα τραγούδι που ζωγραφίζει με νερένιες
εικόνες το προσκύνημα στην αγάπη.
Στη μεγάλη αγάπη, όπως για μας είναι
"η γη του μύρου, του χαιρετισμού" η
"Κύπρος της αγάπης και του ονείρου"

Ποίηση : Οδυσσέα Ελύτη
Μουσική : Μίκη Θεοδωράκη
Ερμηνεία : Σούλα Μπιρμπίλη

"Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα"

Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα / βαθύ γαρούφαλο ακρωτήρι
το χέρι σου έφευγε με το νερό / να στρώσει νυφικό το πέλαγος
το χέρι σου άνοιγε τον ουρανό.

Άγγελοι μ' έντεκα σπαθιά / πλέανε πλάι στ' όνομα σου
σκίζοντας τ' αφρισμένα κύματα / στους κόρφους σου έκρυβες μια χάρη
που ήταν το ίδιο το φεγγάρι.

Φεγγάρι εδώ, φεγγάρι εκεί / αίνιγμα διαβασμένο από τη θάλασσα
για το δικό σου το χατήρι / ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα
βαθύ γαρούφαλο ακρωτήρι.