Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

" Έτσι, η πληθώρα κεφαλαίου εδώ, έχει σαν συνέπεια την πληθώρα ανέργων, την στασιμότητα, την δυστυχία, την αθλιότητα, και τον αφανισμό λαϊκών μαζών, εκεί "

 

 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος,

 

«Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε επικοινωνιακό παροξυσμό, αντιλαμβανόμενη  ότι,  μετά την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ (τύφλα νάχει ο  Ιούλιος Καίσαρ), η κατάσταση αντιστρέφεται (!)», δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος στην  προσπάθειά του  να περιορίσει  τις διαρροές και προς τα κόμματα της Αριστεράς (παρ' ότι η κατάσταση αντιστρέφεται),  κάλεσε τα κόμματα της Αριστεράς να παρουσιάσουν την πρόταση τους λέγοντας ότι ζητούν κάτι το οποίο είναι πολιτικά και οικονομικά ανέφικτο και πρόσθεσε: «Από την άλλη μεριά, από τη μεριά τόσο της παραδοσιακής και της ανανεωτικής Αριστερής αντιπολίτευσης αλλά και από τη μεριά της υπερσυντηρητικής και ακραίας αντιπολίτευσης, υπάρχει μήπως κάποια εναλλακτική πρόταση; Υπάρχει κάποιο σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση; Υπάρχει κάποια λύση εκτός ευρώ ; Εκτός ευρωζώνης, εκτός  ευρωπαϊκής ένωσης; Δεν υπάρχει ούτε από αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι μιας ευρωπαϊκής λύσης αλλά χωρίς κόστος, χωρίς δεσμεύσεις» *

 

 Ο  Αντώνης Σαμαράς,                                                                                 

"Σφοδρή κριτική στην Αριστερά, για «πολύ υποκριτική εμμονή»  στις γενικές καταγγελίες χωρίς προτάσεις, αλλά για το ότι τα προηγούμενα χρόνια «στήριξε και υπερασπίστηκε, όλα όσα αποτελούν σήμερα τις ''ασθένειες'' της ελληνικής κοινωνίας»  άσκησε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς από τη Βουλή, κατά τη συζήτηση για τον εφαρμοστικό νόμο....  Ο πρόεδρος της ΝΔ κατηγόρησε την Αριστερά ότι αν και δεν κυβέρνησε ποτέ, «άσκησε επιρροή και στήριξε καταστάσεις νοσηρές και στρεβλώσεις απίστευτες, που έχουν μεγάλη ευθύνη για εδώ που φτάσαμε...»  Αυτά είπε ο κ. Σαμαράς, στις 28 Φεβρουαρίου 2012.**

 

 Αντώνης Σαμαράς,  επιτέθηκε στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι δεν διαπραγματεύτηκε με την τρόικα (καλά αυτός που ήτανε ή σε ποιο μέτρο, που πρότεινε η τρόικα, διαφώνησε;) και επεσήμανε ότι μετά τις εκλογές θα πάρει ισοδύναμα (;) μέτρα και θα προστατεύσει τους χαμηλοσυνταξιούχους και χαμηλόμισθους, (με δυο λόγια, σήμερα - και με τη δική του " φροντίδα"- όλους τους μισθωτούς και συνταξιούχους.  Άραγε από ποιους θα τους προστατεύσει; ) ενώ υπογράμμισε: "Για τα μέτρα του Ιουνίου, ρωτάνε εσείς από που θα κόψετε; (τα μέτρα, μέτρα όμως!!)  Δυο λέξεις. Από περικοπές σπατάλης, όχι οριζόντιες περικοπές και από ισοδύναμα μέτρα. Επαναλαμβάνω ότι είμαστε αντίθετοι σε οριζόντιες περικοπές , μέτρα τα οποία λαμβάνουν μισθούς και συντάξεις, αυτός είναι ο εύκολος τρόπος",  είπε ο κ. Σαμαράς, μιλώντας στο διαγραμματειακό συντονιστικό όργανο της ΝΔ.*

 

"Υπερσυντηρητικής",   "Ακραίας",  "Εναλλακτική", "σχέδιο", "Στρεβλώσεις",  "Περικοπές", "ισοδύναμα", "οριζόντιες" κλπ,  λεξούλες,  δηλαδή σα να λέμε « " Άρμεγε"  "λαγούς"  και "κούρευε"  "χελώνες" !!»


Ακούς τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης, και νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με μαθητούδια, που διαγωνίζονται ποιο θα πει καλύτερα το μάθημά του στον κύριο. Δυο χρόνια τώρα, για να μη πάμε πιο πίσω, αναμασάνε την φθαρμένη  προπαγάνδα, που τους υπαγορεύει το επιτελείο των ιμπεριαλιστών της  ΕΕ.  Κι αν κάνανε λάθη - και ποιος δεν κάνει; - φταίνε και οι άλλοι που δεν τους συγκράτησαν!  Αυτοί,  είναι οι μόνοι που έχουν σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης!!  Ότι για αυτούς, δεν υπάρχει ζωή για τους λαούς,  παρά μόνο στην "θερμή κι απάνεμη" αγκαλιά των τοκογλύφων, των  εντός και εκτός ευρωζώνης.  Είναι οι ίδιοι που  προσπαθούν να ταυτίσουν τις ταξικές δυνάμεις και την πρωτοπορία της εργατικής τάξης, με τους φασίστες που τρέφουν στην αυλή τους, για τις δύσκολες ώρες, όπως έγινε τελευταία, κοντά στα άλλα,  και με την σύσταση της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου.  Και  επειδή ακριβώς, δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός ευρώ και ευρωζώνης, όπως λένε, ο λαός είναι υποχρεωμένος να δεσμευτεί στους τραπεζοβιομήχανους,  ότι δέχεται να ζει τόσο,  όσο αυτοί θα του επιτρέπουν, γιατί αυτό είναι το πολιτικά και οικονομικά εφικτό.  

 

Όλος αυτός ο "καυγάς" των επικεφαλής, της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τα λόγια του Καρλ Μαρξ, "Δεν πρόκειται τώρα πια για το αν είναι αληθινό αυτό ή εκείνο το θεώρημα, μα για το αν είναι ωφέλιμο ή επιζήμιο για το κεφάλαιο... Τη θέση της ανιδιοτελούς έρευνας την πήραν οι πληρωμένοι διαπληκτισμοί των καλαμαράδων, τη θέση της αμερόληπτης έρευνας την πήρε η κακή συνείδηση και η άσχημη πρόθεση της απολογητικής..." 

 

Και είναι έτσι, γιατί όλος αυτός ο "καυγάς"  των επικεφαλής, γίνεται μακριά από τη αναγκαία διέξοδο της κρίσης,  εκείνη δηλαδή, την οποία υποδείχνει η οικονομική εξέλιξη. Συνεχίζουν με τις ίδιες ανοησίες του τύπου: "φταίμε και μεις, φταίτε και σεις", τη  στιγμή που όλα τα στοιχεία, των δικών τους στατιστικών υπηρεσιών,  δείχνουν ότι η κεφαλαιοκρατική παραγωγή στην ΕΕ, και όχι μόνο, οδηγείται  σε αδιέξοδο.  Ποια θα είναι η συνέπεια του αδιεξόδου;  Η καπιταλιστική παραγωγή δεν μπορεί να μείνει στάσιμη. Πρέπει να συνεχίσει να αυξάνεται και να επεκτείνεται ή πρέπει να πεθάνει.  Και  είναι πια φανερό - αυτό δηλαδή  που συμβαίνει  μπροστά στα μάτια μας - ότι ανάπτυξη,  δεν μπορεί να γίνει  σε συνθήκες  κρίσης υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων.  Η παραγωγή, όχι μόνο δεν αυξάνεται, αλλά τείνει διαρκώς μειούμενη. Έτσι, η πληθώρα κεφαλαίου εδώ,  έχει σαν συνέπεια  την πληθώρα ανέργων, την στασιμότητα, την  δυστυχία, την αθλιότητα,  και τον αφανισμό λαϊκών μαζών,  εκεί. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της καπιταλιστικής παραγωγής.  Προϋπόθεση για την επιβίωσή της, είναι η αναγκαιότητα της συνεχούς επέκτασης.  Αυτή η συνεχής επέκταση,  από δω και πέρα, για λόγους που έχουν εξηγηθεί και που βιώνουμε,  γίνεται αδύνατη.   

 Έτσι  μέρα με τη μέρα έρχεται πιο κοντά και γίνεται πιο καθαρό στον  λαό, όχι το ψευτοδίλημμα μέσα ή έξω από την ευρωζώνη,  αλλά το πραγματικό δίλημμα,  που λέει ότι:  ή πρέπει να ρημάξει ο λαός, ή  να καταργηθεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.  Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα:  Ποιο από τα δύο θα συμβεί;  Η απάντηση θα δοθεί, για το ένα ή το άλλο, στο πεδίο της μάχης, από την  έκβαση της ταξικής πάλης,  δηλαδή, από την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων, υπέρ ή κατά  του λαού.  Και η ζυγαριά θα γείρει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, αρκεί ο λαός να πιστέψει στη δύναμή του. Γιατί, ποιος αμφιβάλει γι αυτό, δεν υπάρχει δύναμη που μπορεί ν' αντισταθεί, στην οργανωμένη και ενωμένη σ' ένα  σώμα, εργατική τάξη.  

 Στις  επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, ο λαός έχει την δυνατότητα, να στρέψει προς το πραγματικό του συμφέρον την πορεία των εξελίξεων, δημιουργώντας  τις προϋποθέσεις  εκείνες, που θα τον οδηγήσουν  στην  κοινωνική του απελευθέρωση, αρκεί με την ψήφο του, να σηματοδοτήσει  την πορεία του, προς  την σωστή κατεύθυνση, δηλαδή, στη κατεύθυνση της σύγκρουσης με την εξουσία των μονοπωλίων, με στόχο, την εξάλειψη  του συστήματος της μισθωτής εργασίας.


* "Η πρώτη σύγκρουση"  ΕΔΩ

** "Επίθεση Σαμαρά εναντίον της Αριστεράς από το βήμα της Βουλής" ΕΔΩ

8 σχόλια:

  1. Φοβάμαι ότι αν και ο Λαός πλέον βλέπει και πολύ περισσότερο ζεί στο πετσί του, όλη αυτήν την αδιέξοδη πολιτική, χρειάζεται να διανυθεί μεγάλη απόσταση μέχρι την μεγάλη στιγμή της αποδέσμευσης απο του δεσμώτες του... Για μένα η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση αποτελεί ενα ακομη βήμα που πρέπει να γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Όσο χαμηλότερα ο δικομματισμός ΑΛΛΑ ΚΑΙ τα κομματίδια-δορυφόροι του, τόσο μεγαλύτερη η δύναμη του Λαού.
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Constantine, έτσι είναι, όπως τα λές.Έχουμε αρκετό δρόμο ακόμα.

    Σε χαιρετώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτά παθαίνει όποιος εκλέγει να τον κυβερνήσουν, μετόχους εταιρειών και τραπεζών, είναι βαθιά νυχτωμένος όποιος πιστεύει ότι τα ¾ των βουλευτών “ είναι και οι διάφοροι σε άλλα επίπεδα πολιτικάντηδες “ είναι μέτοχοι πολυεθνικών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων όπως τράπεζες. Όταν ξανά πάτε να ψηφίσετε σκεφτείτε αν θέλετε τον εργοδότη σας να καθορίζει το μέλλον σας.
    Η εκλογές έτσι όπως είναι στημένο το παιχνίδι , είναι σαν να προσπαθείς να ξεβρομίσεις βόθρο με αρώματα.
    Η λύση θα έρθει μέσα από καθημερινούς αγώνες ,στη γειτονιά, χώρους δουλείας, παντού.
    Δεν πληρώνουμε κανένα χαράτσι , εφαρμόζουμε το δικό μας νόμο που είναι το δίκιο μας ,και όχι τη δικία τους παρανομία και απανθρωπιά που μας τα επιβάλουν σαν νόμιμα .
    Μαζικός αγώνας μέχρι την ανατροπή μόνο έτσι θα σωθούμε εμείς και η πατρίδα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Ανορθόγραφε γεια σου,

    Έτσι, όπως θέτεις το ζήτημα, αναρωτιέμαι, σε τι εμποδίζουν οι εκλογές την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος; Γιατί δεν θα είναι υπέρ του λαού, ένα θετικό για τα λαϊκά συμφέροντα εκλογικό αποτέλεσμα, τι στιγμή, μάλιστα που θα υποστηρίζεται από ένα αναπτυγμένο λαϊκό κίνημα;

    Φίλε Ανορθόγραφε, γνωρίζεις ότι το εκλογικό δικαίωμα είναι λαϊκή κατάκτηση. Δηλαδή είναι ένας κατακτημένος τρόπος - μέσον λαϊκής διεκδίκησης. Στην πολιτική της δράση, η εργατική τάξη, έχει υποχρέωση να χρησιμοποιεί όλα της τα όπλα, προκειμένου να υπερασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα, να ανταποκριθεί στο ιστορικό της χρέος. Και ένα τέτοιο όπλο, προπάντων στις σημερινές συνθήκες, είναι και οι γενικές εκλογές.

    Είναι φανερό, από τον συσχετισμό των δυνάμεων, ότι ο λαός θα περάσει και απ' αυτή την δοκιμασία, μέχρι να κατανοήσει ότι, μαζί μ' όλες τις αθλιότητες που του επιβάλλει το σημερινό σύστημα, έχουν υπερωριμάσει ταυτόχρονα και οι υλικοί όροι και οι κοινωνικές μορφές που είναι απαραίτητες για τον οικονομικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Που σημαίνει ότι, ο λαός πρέπει να επιταχύνει το βήμα του, ώστε να εναρμονιστεί με τις υπερώριμες αντικειμενικές συνθήκες. Και οι εκλογές θα παίξουν τον ρόλο τους σ' αυτό. Γιαυτό, οργάνωση, καθημερινή δράση και …καλό βόλι στις εκλογές που έρχονται.

    Σε χαιρετώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν οι δρόμοι που χαράζουν μαχητές πρωτοπόροι εργαζόμενοι (ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ) αποτελέσουν το παράδειγμα προς μίμηση, τότε υπάρχει ελπίδα και προοπτική νίκης. Ειδάλλως....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Ευρυτάνα, έτσι είναι. Δεν χρωστάμε σε κανένα. Αγώνας αδιάκοπος, με αισιοδοξία για το αποτέλεσμα.

      Καλή ...ανάσταση.

      Διαγραφή
  6. «dum spiro spero», όσο ζω ελπίζω.
    Μου κάνει πάντως αλγεινή εντύπωση το πόσο έντονη είναι η άρνηση του εκλογικού σώματος να καταδικάσει μια κι’ έξω το δικομματισμό, να τον ρίξει στα τάρταρα.
    Τι ελπίζει άραγε το εκλογικό σώμα; Ότι η συνεργασία των γαλαζοπράσινων θα φρενάρει την εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, των αυτο-απασχολούμενων, και των λοιπών απελπισμένων;
    Οι εκλογές της έκτης του Μάη είναι καθοριστικές, όλοι το καταλαβαίνουμε και όλοι θα πρέπει να κάνουμε το χρέος μας μπροστά στις κάλπες –ΜΑΥΡΟ ΣΤΟ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ-, όχι γιατί δε θα έχουμε άλλη ευκαιρία, αλλά γιατί δε θα πρέπει να χαθεί πολύτιμος χρόνος, εντός του οποίου ξέρουμε τι μέλλει γενέσθαι.

    Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Scorpion, Εκείνο που δεν αμφισβητείται είναι ότι η αστική τάξη είναι η κυρίαρχη τάξη, συνεπώς κυρίαρχη και η ιδεολογία της, την οποία επιβάλλει, κυρίως με τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους και όποτε δυσκολεύεται και με τους κατασταλτικούς. Σκέψου πόσοι άνθρωποι εργάζονται, υπηρετώντας τα συμφέροντα της αστικής τάξης και αμείβονται από τον δημόσιο κορβανά.

      Από την άλλη μεριά οι εργαζόμενοι για να αντιμετωπίσουν την επιρροή που ασκούν στο λαό αυτοί οι μηχανισμοί, πρέπει να ξοδεύουν τον ελεύθερο χρόνο τους, τις ώρες ξεκούρασής τους, χωρίς καμία απολαβή. Είναι φανερό ότι αυτός ο αγώνας είναι άνισος. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, αφοσίωση και άντληση αισιοδοξίας, από το γεγονός ότι οι νόμοι της κοινωνικής κίνησης είναι με ακαταμάχητο τρόπο ενάντια στους εκμεταλλευτές.

      Οι εκλογές του Μάη, αν μη τι άλλο, μπορεί να γίνουν αφετηρία, για θετικές εξελίξεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

      Αξία έχει σ' αυτή την συγκυρία, ο λαός να αντιληφθεί που οδηγεί η οικονομική εξέλιξη της χώρας, ώστε να κατανοήσει ποια είναι διέξοδος, από την κρίση, που τον συμφέρει.
      Εδώ θα δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητα των οργανωμένων δυνάμεων της εργατικής τάξης.
      Καλή ...ανάσταση.

      Διαγραφή