Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

60 ΧΡΟΝΙΑ από την δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη.


Ο Μπελογιάννης ΖΕΙ  
"Εμείς πιστεύουμε στην ορθότητα της θεωρίας που 
γέννησαν τα μυαλά των πιο πρωτοπόρων ανθρώπων. 
Και το νόημα του αγώνα μας είναι η θεωρία αυτή, 
να γίνει πραγματικότητα τόσο για την Ελλάδα όσο 
και για όλο τον κόσμο.... 
Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο 
από  τους  κατηγόρους  μας.  Το  δείξαμε  όταν 
εκινδύνευε η  ελευθερία,  η  ανεξαρτησία  και  η 
ακεραιότητα της και ακριβώς  αγωνιζόμαστε για 
να ξημερώσουν στη  χώρα  μας  καλύτερες  μέρες 
χωρίς πόλεμο και πείνα. 
Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί 
θυσιάζουμε και τη ζωή μας...."  


60 ΧΡΟΝΙΑ από την δολοφονία του Νίκου  Μπελογιάννη, 60 χρόνια από εκείνη την αυγή της Κυριακής, 30 του Μάρτη 1952,  που  έπαψε να χτυπάει η φλογερή καρδιά ενός μεγάλου αγωνιστή του λαού της Ελλάδας και της φιλειρηνικής ανθρωπότητας.   

Ο Νίκος  Μπελογιάννης, έπεσε από τις δολοφονικές σφαίρες της  κυβέρνησης Πλαστήρα, ύστερα από εντολή των αμερικάνων αφεντικών της. Στις 4 η ώρα το πρωί, κρυφά από τον κόσμο, άρπαξαν τον Νίκο  Μπελογιάννη,  και κάτω από το φως τον προβολέων, τον εκτέλεσαν... Σ' όλες τις χώρες της γης οι αγωνιστές της ειρήνης και της δημοκρατίας χαμήλωσαν της σημαίες του αγώνα τους, μπροστά στον μεγάλο νεκρό. 
Η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και η εκτέλεσή του, ανήκει στη σειρά εκείνη των μεγάλων εγκλημάτων που έχει πραγματοποιήσει ο φασισμός για την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων...
... Όμως ο Νίκος Μπελογιάννης, όρθωσε το πελώριο ανάστημά του απέναντι σ' όλους αυτούς και από το βήμα του στρατοδικείου διακήρυξε τα υψηλά ιδανικά, στα οποία αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του...
Ο Νίκος Μπελογιάννης, ήταν μια πολύπλευρη, συνθετική, δυναμική προσωπικότητα, αφιερωμένη  στον αγώνα του λαού μας.  Ολόκληρη η ζωή του ήταν μια συνεχής μάχη. 
Ξεκινώντας από  μαθητής, και όταν ήταν κλεισμένος για πολλά χρόνια στις φυλακές και στα στρατόπεδα του φασισμού, και όταν πολεμούσε στο βουνό στις γραμμές του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ και όταν καθοδηγούσε και οργάνωνε την παράνομη δουλειά στις πόλεις, και όταν αντιμετώπιζε το φασιστικό στρατοδικείο και όταν αντίκριζε τις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος...
...Πάλεψε παλικαρίσια, με ηρωισμό και ακατάβλητη επιμονή μέχρι την τελευταία του πνοή. Στον κλήρο του δεσμώτη ήρωα έπεσε ν'  αναλάβει και να διεξάγει τη μάχη αυτή, ν' αντιμετωπίσει την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ και στο λαό της Ελλάδας.
Στο βήμα του στρατοδικείου για άλλη μια φορά έγινε κατήγορος  και υπερασπίστηκε την πολιτική του ΚΚΕ, την πολιτική της Ειρήνης και Ανεξαρτησίας της πατρίδας...
Ο Νίκος Μπελογιάννης έπεσε,  αλλά οι ιδέες για τις οποίες αγωνίστηκε, το έργο του ζει στις καρδιές των ελλήνων, ζει στις καρδιές των τίμιων ανθρώπων όλης της γης.

"Απ' όλες τις σπορές που ρίχνονται στη γη - λέει ο γάλλος συγγραφέας Μπαλζάκ - το αίμα των ηρώων δίνει την πιο πλούσια σοδιά" *

 

Ποίηση: Δημήτρης Ραβάνης – Ρεντής
Τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη

"Ο Μπελογιάννης ζει"
Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια,
ίδιος μ'αυτά περήφανος, στητός
ηχούν απ'τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα εμπρός.
Ο Μπελογιάννης ζει μεσ'την καρδιά μας.
Ο Μπελογιάννης ζει παν στις κορφές.
Ο Μπελογιάννης ζει κι ειναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.
Ζει σ' όλους τους καιρούς, σ' όλους τους τόπους
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό.
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό.
Και στο τραπέζι της χαράς της πρώτης
στης νίκης της ειρήνης τη γιορτή
ο Μπελογιάννης θάν' πανηγυριώτης
με κόκκινο γαρούφαλο στ' αφτί.
Μ'ενα γαρούφαλο άλικο δικό μας
σαν της γλυκιάς μας άνοιξης δροσιά
πανώριο ματωμένο κι ακριβό μας
απ'την τρανή της γης λαοαπλωσιά.
Ο Μπελογιάννης ζει άσβεστη δάδα.
Ο Μπελογιάννης ζει μέσ' τις καρδιές
στον κόσμο ειρήνη, ειρήνη στην Ελλάδα
στο μήνυμά του, "εμπρός κομμουνιστές".


* "ΝΙΚΟΣ  ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ"  εκδ. Παναγ. Παπακωνσταντίνου, 
Αθήναι 1952, σελ.  5 - 8. 
Αναρτήθηκε από το ARTEKRAN

3 σχόλια:

  1. ΖΕΙ για πάντα μέσα από τους αγώνες μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θυμάμαι τα λόγια του πατέρα μου: «Καθόμουν μαζί με άλλους συντρόφους μερόνυχτα έξω από τις φυλακές της Καλλιθέας για να μην επιτρέψουμε να τους πάρουν για εκτέλεση. Σάββατο βράδυ προς Κυριακή φύγαμε και δώσαμε ραντεβού να γυρίσουμε πρωί- πρωί Δευτέρα. Δεν το περιμέναμε ότι τα σκυλιά της μετέπειτα χούντας θα έκαναν μεταφορά θανατοποινιτών ημέρα Κυριακή (30 Μάρτη 1952), ούτε οι γερμανοί κατακτητές δεν το έκαναν».

    Ο Νίκος Μπελογιάννης Ζει, όπως και οι σύντροφοι του - Αθάνατοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή