"η καπιταλιστική χύτρα ταχύτητας από κατασκευής της δεν είχε βαλβίδα ασφαλείας"

Οι Giogonta's χειροκροτάνε τον εαυτό τους, γιατί έπεισαν τον εαυτό
τους, να ψηφίσει τον "αναξιόπιστο" προϋπολογισμό τους.

Είναι απερίγραπτη η ευχαρίστηση μου, καθώς νοιώθω την απελπισία που έχει καταλάβει την πλουτοκρατία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους, αντικρίζοντας πλέον το ιστορικό τους αδιέξοδο, το ιστορικό τους τέλος. Και ακόμα νοιώθω ικανοποίηση μεγάλη, ότι έφτασε επιτέλους ο καιρός, οι πλουτοκράτες να πληρώσουν για την τυραννική τους κυριαρχία, την καταλήστευση των εργαζομένων, της εργατικής τάξης. Να νοιώσουν την ίδια αγωνία που ένοιωσαν και νοιώθουν πριν το τέλος τους, τα θύματά τους. Να πληρώσουν για τον αφανισμό εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων. Βλέπουν μπροστά τους να ρέει η άμμος στην κλεψύδρα της ιστορικής εξέλιξης . Αντιλαμβάνονται με χειροπιαστό τρόπο, γιατί ψάχνουν αλλά δεν την βρίσκουν, ότι η καπιταλιστική χύτρα ταχύτητας από κατασκευής της δεν είχε βαλβίδα ασφαλείας. Καταλαμβάνονται από την απελπισία, και παραλογίζονται. Αυτό φάνηκε για άλλη μια φορά κατά την συζήτηση για τον προϋπολογισμό, που έγινε στη Βουλή.

Πως αλλιώς να κατανοηθούν τα λόγια της Βάσως Παπανδρέου. «Είναι αυτονόητο ότι ψηφίζω τον προϋπολογισμό του 2011. Σημαίνει, όμως, ότι μιλούμε για αξιόπιστο προϋπολογισμό που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα; Οχι (...) Στήριξη δεν σημαίνει σιωπή και στοίχιση πίσω από μία άποψη. Ορισμένα "όχι" έχουν μεγαλύτερη αξία για τη συλλογική προσπάθεια από στρατευμένα "ναι"».

Πως αλλιώς του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Τηλέμαχου Χυτήρη. «Το μήνυμα που στέλνουμε με τον υπό ψήφιση προϋπολογισμό είναι ότι, ό,τι γίνεται εξ ανάγκης, πραγματοποιείται χωρίς το γνώμονα του πολιτικού κόστους. Και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό και από τα πολιτικά κόμματα, αλλά και τα μέσα ενημέρωσης», σημειώνοντας ότι με την επιψήφισή του: «Δε σημαίνει ότι δεν κάνουμε κριτική, γιατί και λάθη γίνονται και αστοχίες, αλλά είναι μία ιδιαίτερη περίοδος, κατά την οποία πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη».

Του βουλευτή Λάρισας Έκτορα Νασιώκα «Ο λογαριασμός δύσκολα βγαίνει γιατί είμαστε σε πολύ βαθιά ύφεση και δεν υπάρχουν πολιτικές για την αντιμετώπιση της κατάστασης…», του Απόστολου Κακλαμάνη και όσων μίλησαν από την κυβερνητική παράταξη.

Τι άλλο δείχνει, σε τελευταία ανάλυση, πέρα από το ταξικό τους αδιέξοδο, η έγκριση του προϋπολογισμού που οι ίδιοι εκ προοιμίου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θεώρησαν αναξιόπιστο. Κι αν πεις, και σωστό θα είναι, ότι η επιδίωξη τους, με όλα αυτά τα τερτίπια, είναι να συντηρήσουν το παραμύθι της εσωκομματικής δήθεν αντιπολίτευσης, με φωνές που ζητάνε τάχα πιο φιλολαϊκή πολιτική από την κυβέρνηση, επειδή αφουγκράζονται τις ανησυχίες του λαού. Ότι τα «όχι» σε πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής, κάθε άλλο παρά αμφισβήτηση της κυβέρνησης σημαίνουν, αφού και αυτά είναι στρατευμένα στη «συλλογική προσπάθεια», όπως είπε η Βάσω Παπανδρέου. Ότι επιχειρείται για μια φορά ακόμη η εξαπάτηση των εργαζομένων, απλώς θα τονίζεις αυτό που είναι πεποίθηση πλέον της αστικής τάξης, που προκύπτει από την «πρακτικά» αποκτημένη γνώση της και εμφανίζεται με την μεγαλύτερη ευκρίνεια στα λόγια των πολιτικών της εκπροσώπων και την αγχώδη και γιαυτό φανερά πλέον, χοντροκομμένα προκλητική προπαγάνδα των χειραγωγημένων ΜΜΕ, ότι από αυτή την οικονομική κρίση δεν μπορεί να δραπετεύσει. Οι εργαζόμενοι, ο λαός, δεν έχει κανένα λόγο να ακολουθήσει την πλουτοκρατία στο χαμό της, αντίθετα έχει κάθε λόγο να την "διευκολύνει". Γιαυτό, «η ισχυροποίηση του ταξικού πόλου, η ήττα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, σε συνάρτηση με τη μαζικοποίηση των ταξικών συνδικάτων είναι σήμερα όρος απαράβατος, για να δοθούν με αξιώσεις οι ταξικές μάχες που είναι μπροστά μας»*

*Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
"απάντηση στην ανελέητη επίθεση"
Ριζοσπάστης, Τετάρτη 22 Δεκέμβρη 2010